Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zdążyć na czas

  • 1 zdążyć na czas

    успе́ть во́время, успе́ть к назна́ченному вре́мени

    Słownik polsko-rosyjski > zdążyć na czas

  • 2 zdążyć

    глаг.
    • делать
    • проделывать
    • успеть
    * * *
    zdąży|ć
    сов. успеть; поспеть;

    \zdążyć na pociąg, na obiad успеть к поезду, к обеду (на поезд, на обед); \zdążyć do wieczora успеть до вечера; \zdążyć па czas успеть вовремя, nie może \zdążyć za tobą он не может поспеть (не поспевает) за тобой

    * * *
    сов.
    успе́ть; поспе́ть

    zdążyć na pociąg, na obiad — успе́ть к по́езду, к обе́ду (на по́езд, на обе́д)

    zdążyć do wieczora — успе́ть до ве́чера

    zdążyć na czas — успе́ть во́время, nie może zdążyć za tobą он не мо́жет поспе́ть (не поспева́ет) за тобо́й

    Słownik polsko-rosyjski > zdążyć

  • 3 czas

    сущ.
    • время
    • период
    • сезон
    • точка
    • цикл
    • эпоха
    • эра
    * * *
    время
    godzina час
    * * *
    ♂, Р. \czasu 1. время ň;

    \czas miejscowy (lokalny) местное время; wolny \czas свободное время; dzisiejsze \czasу наше время; spędzać \czas проводить время; marnować (tracić) \czas терять время; nadrabiać \czas навёрстывать упущенное время; \czas nagli время не ждёт; w \czasie rzeczywistym в реальном времени, в режиме реального времени; wyjechać o \czasie выехать вовремя; \czas teraźniejszy, przeszły, przyszły грам. настоящее, прошедшее, будущее время;

    2. пора ž;
    od \czasu jak... с тех пор как...;

    \czas (iść) do domu, do pracy пора (идти) домой, на работу; już \czas уже нора; nie \czas не пора, не время; do \czasu до поры до времени; najwyższy \czas пора, самое время;

    3. в знач, нареч. \czasет а) иногда;
    б) случайно;

    czy ty \czasem nie jesteś chory? ты, случайно, не болен?;

    4. в знач, нареч. \czasami иногда;

    ● z \czasem с течением времени; póki (jest) \czas пока ещё есть время, пока не поздно; za dawnych \czasów в давние времена; w swoim \czasie в своё время; od tego \czasu с того времени; с тех пор; со jakiś (pewien) \czas, od \czasu do \czasu время от времени; иногда; zabijać \czas коротать (убивать) время; zdążyć na \czas успеть вовремя, успеть к назначенному времени; па \czas своевременно; przed \czasem раньше времени; rychło w \czas! ирон. как раз вовремя!;

    komu w drogę, temu \czas погов. пора идти (ехать)
    +

    2. рога 3 а), 4. niekiedy

    * * *
    м, P czasu
    1) вре́мя n

    czas miejscowy (lokalny) — ме́стное вре́мя

    wolny czas — свобо́дное вре́мя

    dzisiejsze czasy — на́ше вре́мя

    spędzać czas — проводи́ть вре́мя

    marnować (tracić) czas — теря́ть вре́мя

    nadrabiać czas — навёрстывать упу́щенное вре́мя

    czas nagli — вре́мя не ждёт

    w czasie rzeczywistym — в реа́льном вре́мени, в режи́ме реа́льного вре́мени

    wyjechać o czasie — вы́ехать во́время

    czas teraźniejszy, przeszły, przyszły — грам. настоя́щее, проше́дшее, бу́дущее вре́мя

    2) пора́ ż

    od czasu jak... — с тех по́р как...

    czas (iść) do domu, do pracy — пора́ (идти́) домо́й, на рабо́ту

    już czas — уже́ пора́

    nie czas — не пора́, не вре́мя

    do czasu — до поры́ до вре́мени

    najwyższy czas — пора́, са́мое вре́мя

    3) в знач. нареч. czasem
    а) иногда́
    б) случа́йно

    czy ty czasem nie jesteś chory? — ты, случа́йно, не бо́лен?

    4) в знач. нареч. czasami иногда́
    - jest czas
    - za dawnych czasów
    - w swoim czasie
    - od tego czasu
    - co jakiś czas
    - co pewien czas
    - od czasu do czasu
    - zabijać czas
    - zdążyć na czas
    - na czas
    - przed czasem
    - rychło w czas!
    - komu w drogę
    - temu czas
    Syn:
    pora 2), niekiedy 3) а), niekiedy 4)

    Słownik polsko-rosyjski > czas

См. также в других словарях:

  • zdążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zdążyćżę, zdążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić coś na czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążył z oddaniem pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdążyć — dk VIb, zdążyćżę, zdążyćżysz, zdąż, zdążyćżył zdążać ndk I, zdążyćam, zdążyćasz, zdążyćają, zdążyćaj, zdążyćał 1. «nie pozostać w tyle, dotrzymać kroku; nadążyć za kimś, za czymś» Szedł tak szybko, że ledwie mogła zdążyć. 2. częściej dk «zdołać… …   Słownik języka polskiego

  • na czas — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w odpowiedniej chwili, punktualnie, nie spóźniając się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążyć, przybyć, wylądować na czas. Powiadomić kogoś, ogłosić coś na czas. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Zlomrex S.A. — Złomrex S.A. is a major producer of steel and steel products and the largest scrap supplier in Poland.[1] Złomrex Group income for 2007 was 3.37 milliard złoty, and net profit was 205.8 million złoty. The company is a member of Polska Unia… …   Wikipedia

  • przypilić — dk VIa, przypilićlę, przypilićlisz, przypilićpil, przypilićlił, przypilićlony przypilać ndk I, przypilićam, przypilićasz, przypilićają, przypilićaj, przypilićał, przypilićany, pot. «zmusić do pośpiechu; przynaglić» Przypilał wszystkich, żeby… …   Słownik języka polskiego

  • żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… …   Słownik języka polskiego

  • chodzić [stawać – stanąć] na uszach — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo starać się coś osiągnąć, próbować zrobić coś bardzo trudnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzili na uszach, żeby zdążyć na czas z oddaniem pracy. Stanę na uszach, a załatwię ci tę pracę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • na hura — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pospiesznie, bez przykładania się do pracy, byle jak, byle zdążyć na czas, na łapu capu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj mi trochę czasu, nie mogę tego robić na hura. Na hura kończono układanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego

  • uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …   Słownik języka polskiego

  • zdążać — ndk I, zdążaćam, zdążaćasz, zdążaćają, zdążaćaj, zdążaćał 1. forma ndk czas. zdążyć (p.) 2. książk. «posuwać się, iść, jechać w jakimś kierunku; podążać, pośpieszać» Zdążać forsownym marszem. Szybko zdążał do domu. Zdążaliśmy w stronę rzeki …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»